phone +48 505 994 832          mailTen adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Uprawnienia pasażera opóźnionego lotu

Pasażerowi opóźnionego lotu przysługuje szereg uprawnień zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady o nr 261/2004 oraz zgodnie z utrwalonym orzecznictwem (wyrok Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawach połączonych C-402/07 i C-432/07 Sturgeon i inni oraz w wyroku z dnia 23 października 2012 r. w sprawie C-581/10).

Przede wszystkim przewoźnik lotniczy w razie opóźnionego lotu zobowiązany jest zapewnić pasażerom:
• bezpłatne posiłki oraz napoje w ilościach adekwatnych do czasu oczekiwania,
• bezpłatne 2 rozmowy telefoniczne, 2 dalekopisy, 2 przesyłki faksowe lub e-mailowe
• zakwaterowanie w hotelu wraz transportem pomiędzy lotniskiem a miejscem zakwaterowania – gdy występuje konieczność pobytu przez jedną albo więcej nocy

Dodatkowo pasażerom za opóźniony lot może przysługiwać odszkodowanie. Wysokość tego odszkodowania zależy od długości trasy oraz długości opóźnienia.

Jeśli zatem lot opóźni się o co najmniej 2 godziny w przypadku lotu o długości 1 500 km, to każdemu z pasażerów (również niepełnoletniemu) przysługuje zryczałtowane odszkodowanie w wysokości 250 EUR. W przypadku opóźnienia o co najmniej 3 godziny lotów dłuższych w Unii Europejskiej albo innych o długości między 1 500 km a 3 000 km, odszkodowanie wynosi 400 EUR. W przypadku opóźnienia o co najmniej 4 godziny lotów poza Unią Europejską odszkodowanie wynosi już 600 EUR.

Reklamacja

W przypadku wystąpienia powyższych przesłanek należy złożyć reklamację. Do reklamacji należy załączyć: kopię potwierdzenia rezerwacji na dany lot oraz karty pokładowe, które potwierdzą, że pasażer stawił się w odpowiednim czasie na odprawę pasażerów, ponieważ warunkiem skorzystania z uprawnień przewidzianych we wspomnianym orzeczeniu jest posiadanie potwierdzonej rezerwacji na dany lot oraz stawienie się na odprawie pasażerów.

Linia lotnicza ma 30 dni na odpowiedź. Po złożeniu reklamacji zwykle przewoźnik zatem odmawia wypłaty odszkodowania z różnych powodów. Przewoźnik lotniczy może uchylić się od obowiązku wypłaty odszkodowania, jeżeli może dowieść, że opóźnienie jest spowodowane następstwem zaistnienia nadzwyczajnych okoliczności, których nie można było uniknąć pomimo podjęcia wszelkich racjonalnych środków. Przewoźnicy najczęściej powołują się właśnie na takie okoliczności. Jednak żeby skutecznie dochodzić takiego odszkodowania należy najpierw skutecznie złożyć reklamację na usługę do przewoźnika lotniczego, dopiero później można skierować sprawę do sądu.

Ciężar udowodnienia faktu, że okoliczność była nadzwyczajna i nie można było jej przewidzieć spoczywa na przewoźniku lotniczym. W przypadku powołania się przez przewoźnika na usterkę techniczną, przyjmuje się bowiem zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości, że przewoźnik powinien skutecznie panować nad zapobieganiem takiej awarii lub nad jej naprawą, w tym wymianą części wadliwych, ponieważ to do tego przewoźnika należy zapewnienie obsługi technicznej i właściwego funkcjonowania statku powietrznego wykorzystywanego do celów prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem wystąpienie samej tylko usterki nie mogą stanowić jeszcze przesłanki zwalniającej z wypłaty odszkodowania.

Zmiany przepisów

Do 1 kwietnia 2019 r. po odmowie uznania reklamacji przez przewoźnika można było złożyć skargę na przewoźnika do Urzędu Lotnictwa Cywilnego. Postępowanie toczyło się w trybie administracyjnym i było szybkie i niedrogie (opłata od skargi: 100 PLN). Niestety z dniem 1 kwietnia nastąpiła zmiana ustawy Prawo lotnicze właśnie w zakresie rozpatrywania skarg pasażerów. Zgodnie z nowymi przepisami Prezes Urzędu (Komisja Ochrony Praw Pasażerów) nie rozpatruje już skarg pasażerów na odwołany/opóźniony lot lub odmowę przyjęcia na pokład. Wszystkie wnioski (skargi) złożone według starej procedury po 31 marca 2019 roku nie będą rozpatrywane z uwagi na brak podstawy prawnej.

Po tym terminie pasażer, który nie otrzymał odpowiedzi lub była ona dla niego niesatysfakcjonująca, może złożyć wniosek w sprawie pozasądowego rozwiązania sporu do Rzecznika Praw Pasażerów lub skorzystać z drogi sądowej.

Postępowanie pozasądowe, które toczy się przez Rzecznikiem Praw Pacjentów ma charakter mediacyjny i nie gwarantuje satysfakcjonującego rozwiązania sporu, bo przewoźnik może po prostu odmówić mediacji.

Dochodzenie roszczeń

W przypadku dochodzenia odszkodowania na drodze sądowej trzeba się liczyć z większymi kosztami. Po pierwsze należy uiścić opłatę sądową od pozwu, która wynosi 5% od wartości przedmiotu sporu, zaokrąglając w górę. Dodatkowo trzeba liczyć się z ewentualną koniecznością wniesienia zaliczek na poczet biegłych. W razie przegranej trzeba się liczyć z kosztami zastępstwa procesowego. Nie jest to też proces, który zakończy się szybko. Zwrócić należy uwagę na krótki termin przedawnienia dochodzenia odszkodowania od przewoźnika, który wynosi 1 rok od dnia wykonania przewozu zgodnie art. 778 k.c. oraz orzeczeniem Sądu Najwyższego z dnia 17 marca 2017 r. w sprawie o sygn. akt III CZP 111/16.

Wspólnota mieszkaniowa

Jak powstaje wspólnota mieszkaniowa?

Wspólnota mieszkaniowa powstaje z mocy prawa w chwili ustanowienia odrębnej własności choćby jednego lokalu. Do jej powstania nie jest potrzebne podjęcie żadnej uchwały o ustanowieniu wspólnoty (tak m.in. Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 9 czerwca 2005 r., sygn. akt: III CZP 33/05, w wyroku z dnia 14 marca 2013 r., sygn. akt I CSK 379/12; Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 7 czerwca 2006r., sygn. akt: II OSK 899/05, w wyroku z dnia 21 czerwca 2006r., sygn. akt: II OSK 909/05). Warunkiem powstania wspólnoty mieszkaniowej jest oczywiście to, aby właścicielem wyodrębnionego lokalu była inna osoba niż właściciel pozostałej części nieruchomości (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 lutego 2013 r., sygn. akt: I FSK 585/12)

Kto jest członkiem wspólnoty mieszkaniowej?

Członkami wspólnoty mieszkaniowej są wszyscy właściciele lokali, które wchodzą w skład nieruchomości wspólnej (art. 6 ustawy o prawie własności lokali). Stają się oni członkami tej wspólnoty z mocy prawa, wspólnota nie musi podejmować żadnej uchwały o przyjęciu ich w poczet członków, nie może go też pozbawić tego członkostwa póki jest on właścicielem lokalu, to jego członkostwo jest przymusowe i nie może się go zrzec bez wyzbycia się prawa do własności lokalu.
Właściciel lokalu wyodrębnionego uzyskuje udział w nieruchomości wspólnej z mocy prawa jako prawo związane z własnością lokalu (art. 3 ust. 1 ustawy o własności lokali). Póki prawo własności do lokalu jest związane z udziałem w nieruchomości wspólnej, to właściciel lokalu jest z mocy prawa członkiem wspólnoty mieszkaniowej i nie można go tego członkostwa pozbawić, ani sam nie może z niego zrezygnować.

Co jest nieruchomością wspólną?

Nieruchomość wspólną stanowi grunt, na którym położony jest budynek oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali (art. 3 ust. 2 ustawy o własności lokali). Jeśli zatem z danej części nieruchomości zapewniona jest możliwość korzystania przez więcej niż jednego właściciela lokalu, to dana część należy do nieruchomości wspólnej. Mogą to być zatem: grunt, podwórza, ogródki, fundamenty, mury zewnętrzne, mury konstrukcyjne i mury oddzielające poszczególne wyłączone ze wspólnej własności lokale, dachy, kominy oraz wszelkie części budynku i wszelkie urządzenia, służące do użytku wszystkich właścicieli lokali lub pewnych grup właścicieli, jak strychy, piwnice, klatki schodowe, korytarze, bramy, ogólne ustępy, wspólne łazienki, pralnie, suszarnie, dźwigi, urządzenia kanalizacyjne, wodociągowe, ogrzewania centralnego, oświetlenia itp.

Jak podejmowane są decyzje we wspólnocie mieszkaniowej?

Wspólnota mieszkaniowa podejmuje decyzje w zakresie zarządu nieruchomością wspólną. W pierwszej kolejności właściciele mogą określić sposób zarządzania w umowie w formie aktu notarialnego. Jeśli jednak takiej umowy nie ma, to obowiązują zasady przewidziane w ustawie.
Sposób ustawowy zarządu nieruchomością wspólną zależy od tego czy wspólnota jest wspólnotą „małą” czy „dużą.” I tak we wspólnocie „małej”, czyli takiej, których liczba lokali wszystkich (wyodrębnionych i niewyodrębnionych) nie przekracza 7, zastosowanie mają przepisy Kodeksu cywilnego i Kodeksu postępowania cywilnego o współwłasności.
Jeżeli wszystkich lokali (wyodrębnionych i niewyodrębnionych) jest więcej niż 7, wspólnota mieszkaniowa musi powołać zarząd, który jest uprawniony do reprezentowania wspólnoty w zakresie czynności zwykłego zarządu. Do podjęcia przez zarząd czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu potrzebna jest uchwała właściciel wyrażająca zgodę na dokonanie tej czynności oraz udzielająca zarządowi pełnomocnictwa w tym zakresie.
Czynnościami przekraczającym zakres zwykłego zarządu jest m. in. (wymieniono tylko część czynności):

  • zmiana przeznaczenia części nieruchomości wspólnej, udzielenie zgody na nadbudowę lub przebudowę nieruchomości wspólnej,
  • na ustanowienie odrębnej własności lokalu powstałego w następstwie nadbudowy lub przebudowy i rozporządzenie tym lokalem oraz na zmianę wysokości udziałów w następstwie powstania odrębnej własności lokalu nadbudowanego lub przebudowanego,
  • udzielenie zgody na zmianę wysokości udziałów we współwłasności nieruchomości wspólnej,
  • dokonanie podziału nieruchomości wspólnej.

Oznacza to, wszelkie zmiany we współwłasności nieruchomości wspólnej wymagają uchwały członków wspólnoty.

Jak zapadają uchwały we wspólnocie zgodnie z zasadami ustawowymi?

W „dużej” wspólnocie mieszkaniowej uchwały zapadają większością głosów właścicieli lokali według wielkości udziałów, chyba że w umowie lub w uchwale postanowiono, że w określonej sprawie na każdego właściciela przypada jeden głos (art. 23 ust. 1 ustawy o prawie własności lokali).
Jeżeli większość udziałów należy do jednego właściciela, głosowanie według zasady, że na każdego właściciela przypada jeden głos, wprowadza się na każde żądanie właścicieli lokali posiadających łącznie co najmniej 1/5 udziałów w nieruchomości wspólnej. Oznacza to, że można przegłosować członka wspólnoty, który ma nawet 4/5 udziałów w nieruchomości wspólnej, co przy głosowaniu według udziałów byłoby niemożliwe.

 

Kontakt

Zostaw nam swoje dane przy pomocy szybkiego formularza kontaktowego - skontaktujemy się z Tobą.
Możesz również skorzysatać ze standardowych form komunikacji. Czekamy na Twój telefon.

 

Adres

Kancelaria Radcy Prawnego
Kamila Pachota

tel. 505 994 832
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Dane

NIP: 6312414370

W naszym Serwisie używamy plików cookies. Korzystając dalej z Serwisu, wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z Polityką prywatności. Wyrażenie zgody jest dobrowolne, w każdej chwili można ją cofnąć poprzez zmianę ustawień dotyczących plików „cookies” w używanej przeglądarce internetowej. Kliknij „Akceptuję”, aby ta informacja nie wyświetlała się więcej.